Verantwoording


De biografie wordt niet chronologisch, maar in willekeurige volgorde verteld. Er zit geen plan achter; onderwerpen zullen zich aandienen of niet. Daarnaast zal op de actualiteit worden gereageerd wanneer die daar aanleiding toe geeft. Ook worden gastauteurs uitgenodigd om bijdragen te schrijven. De uiteindelijke vorm van de biografie zal afhangen van de manier waarop de lezer het materiaal organiseert: op volgorde van verschijnen of gesorteerd op onderwerp via tags en categorieën.

Toen ik aan De open ruimte begon, ging ik van het naïeve idee uit om teksten weer te geven zoals ik ze aantrof: een zogenaamd diplomatische uitgave. Zoiets is bij een klein corpus teksten wellicht vol te houden, maar niet bij de digitalisering van een heel oeuvre. Het heeft geen zin om geciteerde gedichten de ene keer cursief, dan vet, dan in een kader of in een afwijkende letter weer te geven, alleen omdat de oorspronkelijke publicaties het zo hebben gewild. Hetzelfde geldt voor de structuur van bronvermeldingen en voor de indeling van pagina’s in koppen, subkoppen, hoofdstukken, noten, enz. Dit spreekt eigenlijk allemaal vanzelf; op formeel en typografisch gebied moet voor uniformiteit worden gekozen.

Dat wil niet zeggen dat die ook overal is gerealiseerd. Van de pretentie dat deze publicatie aan de eisen van een stringente editiewetenschap zou voldoen, moet ook na De Roders vermaningen (zie De geschiedenis van een website) met verschuldigde excuses worden afgezien. Nu hebben websites op boekpublicaties weliswaar voor dat ze voor verbetering vatbaar zijn, maar mij ontbreekt de tijd, de expertise, en ten slotte de scrupule. Het zal erfelijk zijn. Wie toch van mening wil blijven dat een en ander niet door de beugel kan, bied ik het volgende uit Intieme optiek, een reactie op een bespreking door hoogleraar W. Blok:

‘Blok gaat niet onsystematisch te werk. Zuiver citeren, vindt hij, dat is het. Heeft hij het oog op de mud komma’s die ik voor het soort mensen van zijn slag heb opgeslagen? In mijn citaten ontbreekt hier een komma, staat er daar één te veel, ja, godskloten! er zijn zelfs hele woorden in teksten terechtgekomen, die er heel niet horen! Volgens Blok is mijn boek daarom een rotboek. Maar het is toch duidelijk dat gemelde fouten heel makkelijk voorkomen konden worden. Strikt genomen had ik immers alleen maar mijn teksten bij elkaar kunnen zetten en de lezer kunnen verwijzen naar de bron. Maar ja, je ziet hoe welwillendheid beloond wordt: naar mijn teksten wordt eigenlijk niet eens gekeken, men vist uit of ik ook aan de papegaaieziekte der geleerden lijd. Nou, dat is dus niet zo:
Blok heeft het zelf gezegd.’

Dit citaat pleit mij natuurlijk niet vrij. Maar de situatie van Cornets de Groot is wezenlijk anders dan die van bekende en vaak herdrukte auteurs als Couperus, Elsschot of Hermans. Hun werken hebben juist door de vele herdrukken behoefte aan een schone en verantwoorde bezorging, waarvoor de toewijding van specialisten van instellingen als het Huygens Instituut borg staat. Van Cornets de Groot, van wie geen enkel werk ooit is herdrukt, is ook in antiquariaten nauwelijks nog wat te vinden, en ik stel dus voor hem eerst maar weer eens te gaan lezen.

2 gedachten over “Verantwoording”

  1. Zeer geachte mevrouw/heer,
    Eind jaren tachtig bracht ik als “chauffeur” van Aimé van Santen een bezoek aan Rudy Cornets De Groot en nam geen deel aan hun gesprek. Ik ben benieuwd of Rudy over Aimé, met wie ik lange tijd bevriend was, heeft geschreven. De naam van uw vader schoot mij te binnen bij het schrijven van een bericht in mijn Facebookrubriek VANDAAG over Hans van Straten, net als Max de Jong bevriend met Aimé. Allerhartelijkst, – Michel Ball::: Bezuidenhout

    Beantwoorden

Plaats een reactie