Men zegt dat hij zwaarmoedig is
zwartgallig
geremd
Op een dag dat iemand zelfmoord pleegde, werd hij ervan verdacht – zie foto: “Wanted for murder”, stond eronder in de politieburoos.
Eens hield hij een gefingeerde tentoonstelling – hij kreeg de volgende gefingeerde critiek:
Om deze afbeelders van de werkelijkheid als model te bekoren moet men van nature weerzinwekkend en door de ellende bovendien nog mismaakt zijn, moet men in een krot wonen en niets onbeproefd laten om een onzindelijke karikatuur van het menszijn te worden. Uitgeteerden en paddevetten zijn gezocht, alsmede iedere vorm van vervuiling.1
wsch. terecht.
Ook heeft hij doorlopend het gevoel dat hij een paar mensen moet oplichten, een paar tronen moet omgooien (Dit is op de grens van het normale). hij kent echter niemand en heeft geen hefboom, [onleesbaar; in de kantlijn: ‘leidt tot dwanghandelingen’].
op 7 jarige leeftijd deed hij een bruine boon in zijn neus ontkiemen. Toen de wortels om zijn hersens grepen, wist hij wat denken was: hij kreeg er meteen genoeg van. Op de HBS vierde hij een 12½ jarig jubileum als leerling – een niet geringe prestatie.
De laatste tijd legt hij zich voornamelijk toe op
NIETS
hij is wsch. alleen maar een luie hond, die doorlopend vraagt:
Moeten wij honger lijden?
- Cornets de Groot geeft in De kunst van het falen, p. 85 zelf Jan Greshoff in zijn rubriek Mensen en meningen in Het vaderland op als bron van dit citaat. [↩]