Essayist en criticus, auteur van een tweetal romans. Werd in ’56 onderwijzer te Den Haag, maar debuteerde intussen met De chaos en de volheid (1965), een studie over werk van Vestdijk, een studie waarin de astrologie centraal wordt gesteld. Een controversieel boek. Controversieel is Cornets de Groot sindsdien gebleven. Zijn essaybundels, waarvan een aantal geschreven werd gedurende zijn M.O.-A-studie, tonen allemaal een zeer persoonlijke visie, geen objectieve waarneming. De bundel Intieme optiek is ronduit een polemisch boek tegen de dorre aanpak van geleerden als Sötemann en Blok. De titel zelf duidt op de achterkant van het gelijk van de in de jaren zestig door iedereen bedreven ‘close reading’.
Niet alleen het werk van Vestdijk gaf aanleiding tot het centraal stellen van een ‘persoonlijk’ schema als ‘de’ astrologie, ook Mulisch verschafte in zijn werk Cornets de Groot de mogelijkheid zo’n schema op te zetten, – in dit geval dat van de alchimie. In het werk van Lucebert, waar hij van meet af aan in geïnteresseerd was, vond Cornets de Groot sporen van het gnosticisme (Met de gnostische lamp). Hij signaleerde als eerste de troubadours in het lied van Jan Elburg. Nu, na vijfentwintig jaar komen enkele essayisten1 tot het inzicht dat Cornets de Groot bepaald geen ongelijk had met zijn speuren naar het centrale schema in een oeuvre – ook al verdacht men hem er op de meest kortzichtige wijze van een sterrenwichelaar, een alchemist of zelfs een gnostiker te zijn. Maar Cornets de Groot behoort nu eenmaal tot geen enkele groep of groepering, want niets is te klein of te groot voor zijn egocentrische aandacht.
Zijn eerste roman, onder de naam Simon Lucard geschreven (Liefde, wat heet!) werd helaas vrijwel algemeen door de kritiek afgewezen. Een R.K. criticus zag er porno in. Met de tweede roman (Tropische jaren) had hij meer geluk. Aan zijn tot nu toe laatste boek De dichter-zanger J.H. Speenhoff of zelfportret met liedjes werkte Cornets de Groot maandenlang dag en nacht. Het heeft misschien zijn gezondheid gesloopt. Zijn vrouw noemde het boek De dichter-zanger J.H. Speenhoff of zelfmoord met liedjes.
- Jan Oegema, Piet Meeuse, Rudi van der Paardt. [Noot bij de tekst]. [↩]