Een smartlap

Bron: Ik predik de nadorst, Lodewijk Makeblijde College, Rijswijk, januari 1986.

Tekst en muziek van smartlap

[p. 41]

Menigeen weet het: Ruud had een grote passie voor de onvervalste smartlap. Hij trad er wel eens mee op, tijdens een Open Podium – zoals die keer dat Ben Verbakel hem begeleidde op de trekharmonika. Hij zong toen een potpourri van aan de STER-spots ontleende smartlappen, eindigend met de ode ‘en toch is thee zo gewoon!’1
Oh, nadorst!
Hiernaast een andere smartlap-herinnering aan Ruud. Leden van de sectie Nederlands brachten die voor hem ten gehore op een zomerse namiddag, toen met een feestelijke rondreis in etappes-annex eten in fasen door de sectie afscheid van hem werd genomen. Marja vond tekst en muziek van dit fraaie lied terug en als je het leest kun je je voorstellen hoe Ruud om bepaalde passages gegrijnsd moet hebben, dan wel zijn instemming luide betuigde.
Inderdaad – ook hieraan kunnen we niet voorbijgaan.2
 

Citaten Ruud

over Piet:
‘… een hoekige bokser, hoezeer ook reeds een grijsaard! Befaamd om zijn bizar realisme, dat door sommigen onzer ten onrechte als ‘humor’ wordt opgevat.’

over Cor:
‘… een verschijning die soms kleverig aandeed, vanwege – hoe aardig toch! – een bij alle intelligentie zo in het oog lopende hulpbehoevendheid (…) Hij is een beminnelijke idioot, en een zegen voor velen.’

over Evert:
‘… Schuur: wit als een doopkaars, met interessante grijze slapen. Hij gebaart veel, met vrouwelijke, zou ik haast zeggen, ja, bijkans met elegante, doorschijnende handen. Is het niet zonde dat hij, die zo begaafd is in wetenschappelijk en artistiek opzicht, overmoed dan wel lichtzinnigheid aan grenzenloze oppervlakkigheid paart?’

kortom:
‘… ik ken wel janke…!’
  1. Zie Muziekfestijn op Lodewijk Makeblijde College (negende jaargang). [↩]
  2. Het gaat om het straatlied ‘De Hengelaar’, toegeschreven aan Willem Kila. [↩]
> Nawerk
< Een onvervalste chasseur de coeur

Plaats een reactie