[p. 7]
Nog even een P.S.1
Opeens herinner ik me Vestdijks indeling van gevoels-, verstands- en wilsmensen, en die stemt dan overeen met romantisch, barok en klassiek. Waar dat te vinden is, weet ik echt niet, maar dit is, dat weet ik zeker, goed. Waarmee de mededeling in het vorige op dit stuk vervalt. Vestdijk is natuurlijk geen wils- of gevoelsmens: Anton Wachter. Dan blijft er weinig anders over dan je hersens om mee te woekeren.
Soms heb ik het gevoel dat deze drie weer overeen komen met de drie types van de Toekomst. Regan Farfrae is een wilsmens. En ze is ‘metafysisch’. Haar man is een gevoelsmens én ‘sociaal’, haar zoon een verstandsmens én mystisch-introspectief. Heb je trouwens nog iets gehad aan het slot van De kunst van het falen?2
Ik geloof niet zo in die onkunde op het astrologische van jou. Je weet er genoeg van zoals uit je beschouwing over De kelner blijkt. Ik heb die hele astrologie, waar ik, voor ik me aan Vestdijk waagde, werkelijk niks van wist, altijd gezien als een hulpmiddel om het vertellersperspectief te verduidelijken. En ik heb altijd bezwaar gehad tegen critici, die van mij zeggen, dat ik ‘buitenliteraire’ elementen opneem in mijn beschouwing. Bij musicologen mag dat wel, dat speuren naar vrijmetselaarstrekken bij Mozart, naar getallensymboliek bij Bach. Bij ons mag je zeggen: ‘beïnvloed door Rimbaud en Kossmann’ maar niet ‘beïnvloed door astrologie, alchemie, gnosticisme’. Want dat is niet ‘literair’. Nee, natuurlijk, maar het is ook niet ‘extra-literair’, want het is intra-literair, wat krijgen we nu? Veel intraliterairder dan Rimbaud en Kossmann, die passagiers zijn, misschien blijvende, op een schip, maar niet de kiel ervan.
Je ziet dat ik echt een systeembouwer ben!
Rudy
- Bij de brief aan H.A. Wage, zie de dagboeknotitie van 18 augustus. [↩]
- Cornets de Groots essaybundel uit 1978; het laatste gedeelte ervan is gewijd aan Vestdijks roman Ierse nachten. [↩]