Brief aan Evert Verschuur

1 vel typoscript, ongepubliceerd.
Bron: Archief Cornets de Groot.

L. [Leiden] 3 feb. ’86

Beste Evert,1

Het is buiten vinnig koud. Ik heb Mat2 zojuist naar school gebracht, en ben meteen achter de machine gaan zitten, om jou te schrijven – natuurlijk om je te bedanken voor je hartelijke woorden in Ik predik de nadorst.3 Over een uur moet ik naar Verboon4 om te schaken en dan komt het er niet meer van.

Vandaag ben ik jarig. Het tikpapier waar ik nu op schrijf en het tiklint waarmee, kreeg ik voor die gelegenheid. De verjaardag vieren is er helaas niet bij: de portemonnée heeft een gat, waar alles door verdwijnt. Rouwig ben ik er niet om: al die drukte. En je hebt aan een beetje bezinning toch ook meer dan aan zo’n feest, nietwaar?

Een paar andere mensen antwoordde ik al: SG, VC5 plus een algemeen voor alle medewerkers aan het boekje bestemd antwoord.6 Ik schrijf me wezenloos tussen de correcties aan Tropische jaren7 door, dat nu in maart verschijnen gaat, en waar Jan VS zich op kan trekken.8 Over zijn stuk9 ben ik beduusd: ik wist helemaal niet dat hij mij die gevoelens van bewondering over een zekere anarchie – eerder een karaktertrek dan een wilsact van mij – toedroeg. Had jíj daar enige Ahnung van? Het persbericht, waarvan sprake is in dat malle interview10 is uiteraard ook uit zijn pen gevloeid. Ik heb nog zo mijn best gedaan om er iets van terecht te brengen, van dat praatje, maar die journalisten zijn eigenlijk ook oliedom ook. Wat hep dat nou voor zin om te melden: ‘Er móest een rapport komen’ van Brinkman, om dan het verhaal, dat hij daardoor de gelegenheid kreeg om te lobbyen met het kabinet en coalitiepartners in de Kamer, achterwege te laten? Ik heb nog enorm hoog opgegeven van de directie, van de school: geen letter. Citeren kan ze ook al niet, terwijl ik het haar toch zo aardig had voorgedaan: ‘Lao-Tse – u weet wel, de Chinese filosoof, zei: ‘Van elke drie is er éen leraar’ – maar weet zij veel. ’t Valt me mee, dat ze in ieder geval kan rekenen! Zeg Streng maar dat ik er alles aan deed, maar er niks aan kan doen. Ik ben nooit zo sterk geweest in mijn Wille zur Erfolg, maar de schop die VS me geeft in zijn stukje heeft me aan het denken gezet en geeft me de inspiratie om mezelf es bij de lurven te pakken en de consequenties van zijn woorden te trekken. Tropische jaren is daartoe een eerste aanzet – dat kan ik met vreugde vaststellen.

Nu ik het boekje doorblader, heb ik er toch eigenlijk wel spijt van, dat ik die gele vellen11 stelselmatig heb weggedaan. Uit wat ik schreef zijn blijkbaar de aardigste aforismen op te vissen: ook jij weet er nog een paar te vinden in een sollicitatiebrief, – niet direct een genre voor loslippigheid, zou je toch zeggen.12
Ik vind het leuk te lezen, dat je plezier hebt gehad met de leden van de herenlunch; ik mis die gelegenheden ook wel, maar eigenlijk was er ten slotte van een echte herenlunch toch ook geen sprake meer – ver vóordat Paul, Haas, en ik van school waren. De ‘restauratie’ zette al eerder in, al trokken wij ons er niet veel van aan, zolang die brainbox13 er maar was. Zij is nu compleet, helaas, en dat komt door VC en Arno Jansen. Toen ik er aan kwam, veranderde er iets op school: Piet Smits en Willem van der Ende spreken er nog van: een vreemde man met een rood dasje om zijn hals, en niets van C & A. De kleding werd wat nonchalanter, zelfs die van jou. En ik heb mijn hielen nog niet gelicht, of de driedelige pakken komen uit de mottenballen. Men wil weer een hogere burgerschool, dat is het. Ik ben er net op tijd aan ontkomen. Je compliment (universitaire bekwaamheden) lees ik met rode wangen: het is helaas niet waar, goddank. Ik geloof eerder dat ik de kwaliteiten van een entertainer heb, en dat is leuk.
Evert, bedankt: het papier is vol. En kom naar L. – al was ’t maar voor dat boek van Foucault!

[In handschrift]:
Grote groeten, je Rudy


  1. Evert Verschuur, wiskundeleraar aan het Lodewijk Makeblijde College in Rijswijk. []
  2. Cornets de Groots 8-jarige dochter Machteld. []
  3. Liber amicorum bij gelegenheid van Cornets de Groots afscheid van het Lodewijk Makeblijde College. []
  4. Leo Verboon, uitbater van galerie Orez aan de Paviljoensgracht in Den Haag. []
  5. Op het LMC gehanteerde lerarencodes, die van Cornets de Groot was CN. []
  6. Zie alhier. []
  7. Zijn tweede roman. []
  8. Collega Jan Verstappen recenseerde Tropische jaren voor de krant Het Binnenhof. []
  9. De man van Bikini. []
  10. Zie hier. []
  11. Het Informatief Bulletin, lerarenorgaan van het LMC waarvan Cornets de Groot jarenlang de redactie voerde, gestencild op geel papier en aldus bijgenaamd Gele vellen. []
  12. Zie Verschuurs bijdrage aan Ik predik de nadorst. []
  13. Een ruimte in de lerarenkamer, zie Cornets de Groots protest tegen de voorgenomen ontmanteling ervan. []

Plaats een reactie