Aantekeningen bij De zevensprong

 

In een met fiches gevulde bureaula – ‘mijn archief’, ook wel ‘mijn onderbewustzijn’ – bevinden zich onder het kopje De zevensprong de volgende drie systeemkaarten met aantekeningen over de structuur van het boek:

kaart 1

Het boek vormt een geheel, omdat de onderdelen op een of andere manier verbonden zijn. Maar één samenhangend essay is ’t niet geworden (zomin als De chaos en de volheid). Je kunt ’t werk van voor naar achter lezen – je kunt de essays óók apart lezen.
’t laatste hoofdstuk over Noot: Noot toont de 7 planeten. Ik heb ze eveneens getoond, dan. Wat Noot deed, doe ook ik: zich afzetten tegen een wereld van planeten, metalen.

kaart 2

The elements are at least there, and God, when you look for Him, is not there
(Crowley, 153)
De elementen waar het heelal uit bestaat (☉, ☽, ♂ etc.) samengevoegd in een fiool: het boek. Heelal op schaal schept afstand tussen dat heelal en mij – een afstand die ik ophef, door de veranderingen mee te beleven. Daarom begin ik met Maerlant.
Innerlijke processen functioneren niet in een publiek taalspel. Een innerlijk proces heeft behoefte aan uiterlijke criteria. Die uiterlijke criteria zijn de boeken waar ik naar wijs: “Ik interesseer me voor een wijze van leven – niet voor literatuur.”

kaart 3

Het oprijzen in hoger sferen

Dit rijzen kan gebeuren vanuit ieder punt.
In De zevensprong zijn er zeven sferen. Mijn startpunt is Mercurius, het eind: de maan.
De grootste spanning is die tussen ☿ en ☽, intelligentie en gevoel.

> Tekening
<

Plaats een reactie