Een loftoespraak

Pieter Konings

 

Bron: Ik predik de nadorst, Lodewijk Makeblijde College, Rijswijk, januari 1986.

[p. 32]

Toen Pieter Konings1 25 jaar aan het LMC was verbonden, hield Rudi Cornets de Groot een feest-redevoering. Het is niet uit onbescheidenheid dat Pieter deze toespraak hier graag ziet afgedrukt. Hij vindt dat Ruud er zoveel aardige dingen in zegt en wel over zichzelf, dat publikatie in dit boekje een hommage aan Rudi mag heten.

Ik had graag de loftrompet gestoken over iemand die 25 jaar aan deze school verbonden is. Want een lofrede, met de karakteristiek ‘alleen in ’t goede’ is iets heel aardigs. Men hoort dan eigenlijk geen aanmerkingen te maken op het object van zijn aandacht.

Maar dat vormt nu juist de moeilijkheid bij Pieter: Wie het ergens 25 jaar uithoudt, is een riet, en misschien is hij een denkend riet. U hoeft zich deze metafoor niet scherp in het geheugen te prenten, want ik kom er stellig en bij herhaling op terug.

Pieter is leraar, en als zodanig een intellectueel. Bovendien is hij tekenaar en filmer – en in die hoedanigheid een artist. Nu vormen intellectuelen en artisten zoals u weet, het miljeu waarin ik mij zeer thuis voel. En ik voel me dan ook zeer geroepen deze sinjeur met milde strengheid toe te spreken.

Welnu. Een denkend riet is Pieter zeker niet. Aanschouw hem: rimpels zijn vrijwel vreemd aan dit blozende gelaat. Grijze wijsheid passeerde in sneltreinvaart zijn lokken en baard. De omgang met de jeugd is deze knaap blijkbaar op de bol geslagen. Ik wil u graag bekennen dat dit feit een sombere schaduw werpt, op althans míjn feestvreugde.

De dwaasheid der jongelui heeft hem zo in de kneveltouwen genomen, dat deze man, die een voortreffelijk meester had kunnen zijn, zich niet heeft ontzien, zich een motorfiets met bijbehorend pakje aan te schaffen! Hoe schandelijk dit op zichzelf al is, het is deze gemankeerde grijsaard nog lang niet gek genoeg! Op een dag nam ik immers waar, hoe hij voor een stoplicht halt houdend, zich over zijn motor heen boog, teneinde het stuur ervan met hartstochtelijke kussen te overdekken. Zijn hele houding verried, dat hij zijn vreugde nauwelijks bepalen kon: zij ging alle perken te buiten!

[p. 33]

Dames en Heren! Kon men vroeger bij zulke excessen van auto-erotiek spreken, thans dient het woord motor-erotiek ingang te vinden in onze door gogen en logen zo rijkelijk verpeste taal.

Pieter! Ik vind dit hele gedoe ronduit treurig. Al aarzel ik niet het riet-achtige in je karakter aan te prijzen. Juist deze flexibiliteit, die vakbekwaamheid aan een zeldzame lichaamsbeheersing paart, heeft jou bij een van je huzarenstukjes aan een te vroege dood ontrukt! Laat dit een waarschuwing voor je zijn!

De sectie die zich je lot heeft aangetrokken, heeft besloten je in filosofische zin wat bij te spijkeren. We houden het, omdat jij het bent, wat simpeltjes. We beginnen met Zen – een filosofie, zoals je weet, die de tegenstellingen weet te verzoenen. Wanneer ik dan ook binnenkort de Buddha zelf hoor knetteren boven zijn Harley Davidson weet ik dat jou het totale inzicht in volle helderheid ten deel is gevallen.

De sectie wenst je nog vele jaren. Met een gaaf huidje en botten zonder barst. Wij wensen een denkend riet als zuil, wat zeg ik? Als een páál van schokbeton!

Rudi


  1. Leraar tekenen en handvaardigheid. []

Plaats een reactie